Οι κύριες φάσεις του φαινομένου της διάβασης είναι ανάλογες με αυτές που έχουμε κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκλείψεων και χαρακτηρίζονται ως επαφές.
Η διάβαση ξεκινά με την 1η επαφή, όταν ο δίσκος του πλανήτη εφάπτεται εξωτερικά με τον ηλιακό δίσκο (εικόνα 3). Φυσικά, ο δίσκος του πλανήτη δεν γίνεται ορατός προτού αγγίξει τον ηλιακό (σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται στην εικόνα), καθώς από τη Γη κοιτάμε προς το μη φωτιζόμενο από τον Ήλιο ημισφαίριο της Αφροδίτης (εικόνα 1). Έτσι είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς το ακριβές σημείο του ηλιακού δίσκου στο οποίο θα γίνει η πρώτη επαφή. Αν όμως κάποιος διαθέτει ειδικά φίλτρα παρατήρησης στη γραμμή του Υδρογόνου (Ηα), είναι πιθανό να δει το δίσκο του πλανήτη πριν την 1η επαφή , είτε μπροστά από μια προεξοχή είτε μπροστά από την χρωμόσφαιρα.
Λίγα λεπτά αργότερα, έχουμε τη 2η επαφή, κατά την οποία ο δίσκος του πλανήτη εφάπτεται εσωτερικά με τον ηλιακό δίσκο, οπότε διακρίνεται πλέον όλος ο δίσκος του πλανήτη να προβάλλεται πάνω στον ηλιακό δίσκο. Λίγο πριν τη δεύτερη επαφή, πολλές φορές είναι ορατό το φαινόμενο της μελανής κηλίδας (black drop effect), όπου φαίνεται σαν ο πλανήτης που αγγίζει τον ηλιακό δίσκο να ενώνεται με το χείλος του Ήλιου με μια λεπτή κηλίδα ή γραμμή. Αν και παλαιότερα αποδόθηκε αποκλειστικά στην διαταραχή της γήινης ατμόσφαιρας, σύγχρονες αναλύσεις δείχνουν ότι το φαινόμενο είναι 2η επαφή πιο περίπλοκο.
Στη συνέχεια η Αφροδίτη διασχίζει αργά τον λαμπρό ηλιακό δίσκο και φαίνεται σαν μια μικρή σκοτεινή κηλίδα πάνω σε αυτόν. Αρκετές ώρες αργότερα, αφού ο δίσκος του πλανήτη έχει διασχίσει πλάγια τον ηλιακό δίσκο, φτάνει στο απέναντι άκρο, οπότε είναι και πάλι εφαπτόμενος εσωτερικά με το ηλιακό χείλος (3η επαφή). Εδώ γίνεται πάλι ορατό το προαναφερθέν φαινόμενο, λίγο πριν την τρίτη επαφή. Μάλιστα, έμπειροι παρατηρητές έχουν αναφέρει την παρατήρηση διάφορων ατμοσφαιρικών φαινομένων στο χείλος του δίσκου του πλανήτη κατά τη 2η και 3η επαφή.
Τέλος, λίγα λεπτά αργότερα, η διάβαση τελειώνει όταν ο δίσκος του πλανήτη εφάπτεται ξανά εξωτερικά με τον ηλιακό (4η επαφή) και "χάνεται" από τα μάτια των παρατηρητών. Κατά τη διάρκεια της διάβασης, είναι πιθανόν ο δίσκος του πλανήτη να περάσει κοντά από μια ηλιακή κηλίδα, οπότε οι παρατηρητές του φαινομένου θα έχουν την ευκαιρία να συγκρίνουν το σκοτεινό δίσκο του πλανήτη με μια σκοτεινή κηλίδα στην επιφάνεια του Ήλιου (η φαινόμενη διάμετρος της Αφροδίτης τη στιγμή της διάβασης είναι περίπου ίση με 1 πρώτο λεπτό της μοίρας ή ίση με το 1/32 της φαινόμενης διαμέτρου του ηλιακού δίσκου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου